Mondhygiëne kan een “onmisbare rol, vergelijkbaar met handhygiëne” innemen bij het voorkomen en beheersen van ziekenhuisinfecties, zo blijkt uit een recente meta-analyse gepubliceerd in JAMA Internal Medicine.
Dagelijks tandenpoetsen blijkt een cruciale praktijk te zijn om het risico op ziekenhuis-geassocieerde pneumonie (HAP) en sterfte te verlagen, met name bij patiënten die mechanisch beademd worden, volgens de meta-analyse. Het onderzoek, uitgevoerd door Selina Ehrenzeller en Michael Klompas van Harvard University, benadrukt het belang van mondhygiëne in de gezondheidszorg.
HAP, voornamelijk veroorzaakt door aspiratie van micro-organismen uit de mondholte, is al lange tijd een belangrijke zorg in ziekenhuizen. De orale microbiota, die ongeveer 700 soorten bacteriën, schimmels, virussen en protozoa omvat, is bekend verbonden met het ontstaan van longontstekingen. Strikte mondhygiëne wordt aanbevolen, maar de optimale methode blijft onzeker.
De discussie rond het gebruik van chloorhexidine-mondspoelingen maakt het beeld complexer: er bestaat tegenstrijdig bewijs over de effectiviteit ervan bij het voorkomen van longontsteking, en er zijn zelfs mogelijke verbanden gevonden met hogere sterftecijfers.
De meta-analyse omvatte 15 studies, met in totaal 2.786 patiënten, en onderzocht het effect van dagelijks tandenpoetsen op het risico van HAP. De resultaten toonden een opmerkelijke 33% vermindering van het HAP-risico en een 29% daling van de sterfte op de intensive care door dagelijks tandenpoetsen.
Belangrijk is dat de daling in HAP-incidentie statistisch significant was bij patiënten die invasief mechanisch werden beademd. Tandenpoetsen ging bovendien samen met minder dagen aan de beademing en een kortere opname op de intensive care.
Hoewel tandenpoetsen kan bijdragen aan het afbreken van tandplak en biofilm, hebben richtlijnen historisch gezien weinig nadruk gelegd op de rol van mondhygiëne bij het voorkomen van ziekenhuisinfecties, wat leidt tot uiteenlopende praktijken in zorginstellingen.
Professor Rupert Dakka, expert in antimicrobiële resistentie aan Yale University, benadrukte het belang van de studie: routine tandenpoetsen is essentieel voor mechanisch beademde patiënten. Toch blijft de rol van deze praktijk bij het voorkomen van HAP zonder beademing onzeker, door het beperkte aantal studies.
“Naarmate de literatuur rond HAP zich verder ontwikkelt, kan mondhygiëne een onmisbare rol innemen, vergelijkbaar met handhygiëne, in het voorkomen en beheersen van ziekenhuisinfecties,” schreef prof. Dakka in zijn commentaar.
Aanvullend onderzoek is nodig om gestandaardiseerde protocollen voor tandenpoetsen bij opgenomen patiënten vast te leggen. Terwijl de kennis rond HAP blijft groeien, zou mondhygiëne wel eens een sleutelrol kunnen krijgen, net zoals handhygiëne, in de preventie en controle van infecties in de zorg.
Bron: Medscape Medical News
Laat een reactie achter
Deze site wordt beschermd door hCaptcha en het privacybeleid en de servicevoorwaarden van hCaptcha zijn van toepassing.